بررسی رابطه خود کارآمدی و هوش هیجانی بر موفقیت تحصیلی دانش آموزان شاهد وایثارگردختر متوسطه شهر زاهدان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین خودکارآمدی و هوش هیجانی با موفقیت تحصیلی دانش آموزان دخترشاهد و ایثارگرمقطع متوسطه شهر زاهدان انجام شده است. روش تحقیق با توجه به ماهیت پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. نمونه مورد مطالعه 215 نفر از دانش آموزان شاهد و ایثارگر (فرزندان شهداء، جانبازان و آزادگان) متوسطه که به صورت پراکنده در سطح دبیرستان های شهر زاهدان در سال تحصیلی (89-88)مشغول به تحصیل بودند و به صورت سرشماری برای مطالعه انتخاب شدند. از تعداد مذکور 187 نفر به پرسشنامه ها پاسخ دادند. ابزارجمع آوری اطلاعات، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شوارتز و پرسشنامه هوش هیجانی بار- ان می باشد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی به منظور مشخص کردن رابطه متغیرهای مورد نظر با موفقیت تحصیلی و از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی برای تعیین تفاوت متغیرها با عوامل دموگرافیکی مانند وضعیت ایثارگری، پایه تحصیلی، شغل و تحصیلات پدر و شغل و تحصیلات مادر و نیز از معدل سال و ترم قبل و سطح معدل به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی استفاده شده است. در نتایج به دست آمده مشاهده گردید که بین خودکارآمدی و مؤلفه های هوش هیجانی رابطه معنا داری وجود دارد(ρ≤0/01). هم چنین بین مؤلفه ی مهارت های درون فردی با موفقیت تحصیلی و نیز بین خودکارآمدی و موفقیت تحصیلی رابطه معناداری وجود داشت(ρ≤0/05). در تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون t تفاوت معناداری بین نمره خودکارآمدی و هوش هیجانی برحسب وضعیت ایثارگری به دست نیامد، اما بین نمره خودکارآمدی بر حسب پایه تحصیلی تفاوت معناداری به دست آمد. هم چنین بین نمره خودکارآمدی و هوش هیجانی با مشخصات دموگرافیکی تفاوت معنادار مشاهده نشد.

Keywords:

خودکارآمدی , هوش هیجانی , موفقیت تحصیلی