تاثیر عملیات آبخیزداری و تغذیه مصنوعی بر احیاء قنوات مطالعه موردی: منطقه دشت کاشمر - استان خراسان

در سالهای اخیر برداشت بی رویه از منابع ابی زیر زمینی توام با اثر تشدید کننده خشکسالیها، تاثیر منفی شدیدی بر ابدهی منابع آب خصوصا قنوات داشته است. کاهش سطح زیر کشت اراضی وابسته به قنات باعث تنگ شدن معیشت خانوارهای بهره بردار و ا فزایش مهاجرت روستائیان می شود. یکی از راهکارهای مقابله با افت آبهای زیر زمینی اجرای طرح های آبخیزداری و پخش سیلاب می باشد. کنترل سیلابها و روانابها و ایجاد فرصت برای نفود آن به زمین، چه در سرشاخه ها و مسیلهای داخل حوزه های ابخیز (مورد بحث در این مقاله) و چه در دشت های افکنه ای پایین دست (آبخوانداری و پخش سیلاب) تاثیرات مهمی در افزایش پتانسیل آبهای تحت الارضی و منابع آبی وابسته به آن دارد. در متن مقاله بعد از بررسی اجمالی وضعیت قنوات شهرستان کاشمر، به بررسی تاثیر عملیات بهره برداری از سیلاب درحوزه های آبخیز بر آبدهی قنوات کوهستانی با مقایسه دبی های اندازه گیری شده قناتها احیا شده در دو مقطع قبل و بعد از اجرای عملیات ابخیزداری به همراه نصاویری از تغییرات آبدهی قنوات و عملیات انجام گرفته در بالا دست آنها، پرداخته میشود.

Keywords:

قنات , آبخیزداری , آبخوانداری , کاشمر