امین صادقی - دانشجوی کارشناسی ارشدبخش علوم باغبانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
همایون فرهمند - استادیاران بخش علوم باغبانی و گروه زیست شناسی دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.
فاطمه نصیبی - استادیاران بخش علوم باغبانی و گروه زیست شناسی دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.
جواد صادقی - دانشجوی کارشناسی ارشدبخش علوم باغبانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

گل گلایول یکی از مهمترین گل های شاخه بریدنی در ایران و جهان است. برای بررسی تاثیر آب اکسیژنه (H2O2) روی ویژگیهای کمی و کیفی گل گلایول ، پژوهشی در قالب طرح کاملاٌ تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت. آب اکسیژنه (H2O2) در سه غلظت (200، 400، 600 میکرومولار) به همراه شاهد (آب مقطر) استفاده شد. آب اکسیژنه در تمام غلظت ها عمر گلجایی را نسبت به شاهد بهبود بخشید، به طوری که بالاترین عمر گلجایی در تیمار آب اکسیژنه 600 میکرومولار دیده شد که عمر گلجایی را نسبت به تیمار شاهد 5 روز افزایش یافت. آب اکسیژنه در تمام غلظت ها درصد گلچه باز را نسبت به شاهد افزایش داد. همچنین نتایج نشان داد، آب اکسیژنه تنها در غلظت 400 میکرومولار، درصد گلچه های نیمه باز را نسبت به شاهد افزایش داد. آب اکسیژنه در تمام غلظت ها درصد گلچه پژمرده را نسبت به شاهد کاهش داد که کمترین درصد کاهش گلچه های پژمرده، مربوط به تیمار 600 میکرومولار بود.

آب اکسیژنه، عمر گلجایی، گل گلایول