مقایسه قنوات و چاههای مورد بهره برداری در منطقه شمال اردکان

قنات یکی از ابتکارات مهم بشر برای استحصال و بهره بردرای از آب می باشد. که احداث و کاربرد آن در مناطق خشک به ویژه مناطق مرکزی ایران مانند استانهای یزد، کرمان و خراسان متداول بوده است. در این تحقیق با استفاده ازامار و اطلاعات موجود از قنوات وچاههای مورد بهره برداری در منطقه شمال شهرستان اردکان و تجزیه و تحلیل داده های مربوطه سعی شد بین قنوات و چاههای موجود در منطقه از جنبه های مختلف مقایسه صورت گیرد. به این منظور اطلاعات مربوط به میزان آبدهی ، کیفیت آب، چگونگی بهره برداری و نظام توزیع آب قنوات و چاهها در منطقه مورد مطالعه بررسی شد. بر این اساس میزان متوسط آبدهی چاهها 19/55 لیتر در ثانیه بوده که در موردقنات ها 21/75 لیتر در ثانیه می باشد. متوسط هدایت الکتریکی آب قنوات 7492/5 میکروموس بر سانتیمتر می باشد در حالیکه متوسط هدایت الکتریکی چاهها 10932/45 میکروموس بر سانتیمتر بدست آمد و شوری آب چاهها در پنج سال اخیر در حال افزایش می باشد. نظتام توزیع آب چاهها بر نظام توزیع قنوات که دارای قدمت زیادی می باشد استوار است. میزان مصرف آب برای بهره برداران چاه ها به ازای هر نفر 0/2 لیتر در ثانیه و برای قنوات0/096 لیتر درثانیه می باشد که نشان دهنده تعداد بهره بردار بیشتر از آب قنات به تناسب تعداد آنها می باشد. با مقایسه عوامل متفاوت در نهایت مشخص شد که قنوات دارای برتری نسبی نسبت به چاهها در منطقه مورد مطالعه میباشد .

Keywords:

قنات , چاه , هدایت الکتریکی , اسیدیته , آبدهی , نظام توزیع آب , اردکان