پیمان اباذریان - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک خاک و پی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
عسکر جانعلی زاده چوب بستی - دانشیار دانشکده عمران دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

حجم زیادی از مطالعات در چند دهه گذشته روی روانگرایی خاک های ماسه ای متمرکز بوده با این حال پژوهش های زیادی روی ماسه های رس دار انجام نگرفته است یکی از دلایل این کمبود فرض پذیرفته شده غیر روانگرا بودن خاک های رس دار بوده است این در حالی است که در تعدادی از مطالعات موردی مواردی از روانگرایی خاک های رس دار مشاهده شده است. در پی این مشاهده ها و تجربیات ، اثرات میزان ریزدانه ها و پلاستیسیته آنها روی روانگرایی و مقاومت برشی خاک های ماسه ای به طور گسترده ای مورد پژوهش قرار گرفت. با این حال هنوز در مورد اثر ریزدانه ها بر روانگرایی خاک سردرگمی وجود دارد. در این پژوهش با استفاده از آزمایش سه محوری دوره ای تاثیر عواملی مانند نسبت تنش دوره ای و درصد ریزدانه خمیری در فشار دورگیر ثابت بر روانگرایی ماسه مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور از رس کائولینیت با پلاستیسیته بالا و ماسه بابلسر استفاده شده است نتایج نشان داد به تدریج با افزایش درصد ریزدانه از 5 تا 10 درصد مقاومت روانگرایی ماسه کاهش می یابد و با افزایش نسبت تنش دوره ای مقاومت روانگرایی نمونه های با درصدهای مختلف رس بسیار به هم نزدیک می گردند.

روانگرایی، ماسه بابلسر، رس کائولینیت، ریزدانه خمیری، آزمایش سه محوری دوره ای