بررسی تاثیر عبور تونل بر سازه های سطحی و میزان نشست سطح زمین در مسیر خط 2 قطار شهری مشهد با استفاده از روش سختی نسبی

تونل سازی در نواحی کم عمق شهری و در زمین های نرم، همواره توام با مخاطراتی است که نادیده گرفتن آنها می تواند عواقب ناخوشایندی در بر داشته باشد. مسئله نشست سطح زمین و تاثیر آن بر سازه های سطحی از مهمترین این مخاطرات است از این رو پیش بینی حرکت زمین در مناطق شهری از اهمیت ویژه ای برخوردار است در این مقاله از روش سختی نسبی، ارزیابی تاثیر سختی سازه در تغییر حرکت زمین و نشست سطح در اثر حفر تونل بر روی ساختمان گردشگری واقع در محدوده راه آهن کیلومتر 5800 مسیر خط 2 قطار شهری مشهد با در نظر گرفتن شرایط مختلف هندسی، جانمایی و سازه ای استفاده شده است سپس تحلیل عددی دوبعدی با استفاده از روش المان محدود برای دو حالت با حضور و عدم حضور سازه انجام شد. نتایج حاصل از محاسبات دو روش بیان کننده این مطلب است که سازه ساختمان با توجه به سختی بالا و هندسه قرار گیری آن میزان نشست سطح زمین ناشی از حفر تونل را کاهش می دهد.

Keywords:

روش سختی نسبی , خط 2 قطار شهری مشهد , روش المان محدود , نرم افزار Plaxis دو بعدی