بررسی بزرگ مقیاس ظرفیت باربری پی نواری مستقر بر دیوار حائل خاک چسبنده مسلح شده با سامانه تسلیح ژئوگرید شاخک دار

اصلاح مسلح کننده ها در جهت افزایش و بهبود عملکرد دیوارهای خاک مسلح، در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه با افزودن نوارهایی از ژنوگرید مبنا که با زاویه به آن متصل شده و مسلح کننده جدیدی به نام ژنوگرید شاخک دار معرفی می شود. تاثیر مستقیم اضافه نمودن این شاخک ها، افزایش مقاومت بیرون کشیدگی ژنوگرید بوده که با افزایش درگیری مسلحخ کننده و خاک را به همراه دارد. انتظار می رود که با استفاده از این مسلح کننده ی جدید پایداری دیوار افزایش یافته و جابجایی جانبی آن کاهش یابد. این مسئله در دیوارهای بلند و به ویژه دیوارهایی که باتوجه به نیازهای طراحی، بار قابل توجهی را تحمل می کنند، از اهمیت بیشتری برخوردار است. بدیهی است که با اضافه کردن شاخک های ژنوگرید به مسلح کننده متداول اولیه، با تامین درگیری بیشتر ژنوگرید و خاک و درنتیجه افزایش مقاومت بیرون کشیدگی، انتظار می رود که بتوان حداقل طول مسلح کننده ی لازم را کاهش داد. همچنین کاهش طول مسلح کننده لازم تاثیر زیادی بر کاهش هزینه اجرا و اقتصادی شدن طرح خواهد نمود. در غالب مطالعات انجام شده در این زمینه خاک انتخابی برای ناحیه مسلح شده، درشت دانه بوده و کمتر به استفاده از ریزدانه توجه شده است. اگرچه دیوار خاک مسلحخ با استفاده از خاک های درشت دانه عملکرد بهتری دارد اما گاه در شرایط خاص و نبود مصالح درشت دانه استفاده از خاک های چسبنده غیرقابل اجتناب است. لذا در این مطالعه خاک انتخابی ریزدانه و با چسبندگی پایین می باشد. در این مطالعه نتیجه می گردد عملکرد دیوار خاک مسلح با ژنوگرید شاخک دار به مراتب بهتر شده و می توان طول ژنوگرید لازم را کاهش داد بدون آنکه پایداری دیوار کاهش یابد. این مسئله بویژه در شرایطی که فضای لازم برای تامین طول مهاری همراه با محدودیت باشد از اهمیت بیشتری برخوردا است. همچنین در صورت جایگزینی ژنوگرید معمولی با ژنوگرید شاخک دار، می توان فاصله قائم ژنوگریدها افزایش داد بدون آنکه بر پایداری دیوار تاثیر قابل توجهی بگذارد.

Keywords:

دیوار خاک مسلح , سامانه تسلیح ژئوگرید شاخک دار , خاک چسبنده , مقاومت بیرون کشیدگی , پایداری