بررسی تأثیرات دگرآسیبی بقایای گیاهان دارویی شیرین بیان (Glycyrrhiza Glabra L) و پونه (Mentha pulegium L) بر صفات ذرت و گندم در گلخانه

از آنجا که برخی از گیاهان دارویی دارای اثرات آللوپاتیک می باشند، بدین منظور جهت بررسی تأثیرات آللوپاتیک پودر بقایای بخشهای مختلف شیرین بیان و پونه بر ذرت و گندم؛ آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. خاک گلدان گیاهان زراعی توسط پودر بقایای گیاهان دارویی آغشته گردید در طول مراحل آزمایش صفات کلروفیل برگ، ارتفاع بوته، وزن تر و خشک در هر دو گیاه زراعی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد شیرین بیان و پونه دارای اثرات آللوپاتیکی می باشند و از بین این دو؛ شیرین بیان اثر بازدارندگی شدیدتری را بر صفات رشدی ذرت و گندم داشت. همچنین؛ نتایج حاصل از آنالیز واریانس حاکی از اختلاف معنی دار بین گیاهان دارویی و زراعی بود. آزمون Fبرای منبع تغییر تیمار در صفات معنی دار شد. وزن تر و خشک نمونه ذرت به طور کاملا معنی داری تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت. (0.01>P) و همچنین میزان کلروفیل برگ و ارتفاع بوته نیز به طور معنی دار از تیمارهای آزمایشی اثر پذیرفتند (0.05>P) . در حالی که در گندم وزن تر، خشک و کلروفیل برگ به طور بسیار معنی دار تحت اثر تیمارهای مختلف قرار گرفت (0.01>P). بنابراین برای کاهش خسارت اثرات آللوپاتیکی شیرین بیان و پونه بر رشد و در نهایت عملکرد ذرت و گندم توصیه می شود اثرات آللوپاتیکی گیاهان فوق بر جوانه زنی و رشد گیاهان زراعی مذکور مدنظر قرار گیرد.

Keywords:

آللوپاتی , شیرین بیان , پونه , ذرت , گندم