اثر نانو گرافن اکسید بر تکامل تعداد راههای تنفسی در ریه جنین موش نژاد NMRI در شرایط in vivo

سابقه و هدف : به منظور بررسی اثرات نانو گرافن اکسید بر روی مراحل تکوین تعداد راههای تنفسی ، سیستم تنفسی از روش in vivo استفاده شد . مواد و روشها :پژوهش تجربی به روش in vivo صورت گرفت در این روش موشهای باردار گروههای تجربی در روز 9 بارداری مورد تزریق نانو گرافن اکسید به روش درون صفاقی در دوزهای 17، و 5/5 mg/kg قرار گرفتند. در روز 15 بارداری جنین ها از بدن مادران خارج شده و ریه ها از بدن آن ها جدا گردید. پس از آماده سازی بافتی تعداد نایژه ها ،نایژک ها و نایژک های انتهایی مورد بررسی های مورفولوژیکی ، هیستولوژیکی و تحلیل های آماری قرار گرفتند. نتایج : نتایج آماری حاصل از شمارش تعداد نایژه ها ،نایژک ها و نایژکهای انتهایی در گروههای تجربی که نانو گرافن اکسید دریافت کرده بودند تغییرات معنی داری را نسبت به گروههای کنترل و شم نشان داد؛ بطوریکه در دوز 17mg/kg کاهش معنی داری را در تعداد نایژه ها در سطح معنی داری (0/01>P) در تعداد نایژک ها در سطح معنی داری (0/05>P*) و در تعداد نایژک های انتهایی در سطح معنی داری (0/001>P ***) مشاهده کردیم. نتیجه گیری : این یافته ها نشان دهنده این است که نانو گرافن اکسید بر روی تکامل تعداد راههای تنفسی در ریه جنین های موش اختلال ایجاد می کند.

Keywords:

نانو گرافن اکسید , ریه , راههای تنفسی , تکنیک in vivo