بررسی تاثیر عوامل فیزیوگرافی بر میزان موفقیت جنگلکاری های انجام شده با گونه های بومی در ایلام (مطالعه موردی منطقه سیاهکوه)

به منظور بررسی میزان موفقیت جنگلکاری با گونه های بومی در شهر ایلام و تاثیر عوامل فیزیوگرافی بر آن، منطقه سیاه کوه متشکل بر سه گونه بلوط ایرانی، بنه و بادام کوهی برای انجام تحقیق انتخاب شد. برای محقق شدن هدف، خصوصیات کمی و کیفی گونه های منطقه در 22 قطعه نمونه با فاصله 100 متر و مساحت 12 آر مورد اندازه گیری قرار گرفت. برای تجزیه تحلیل داده های کمی و کیفی از آزمون (Chi-square) استفاده شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که وضعیت مطلوب دو پارامتر زنده مانی و سلامت گونه ها، در شیبهای 20 تا 40 درصد مربوط به بادام و در شیبهایبالاتر 40 درصد مربوط به بلوط می باشد. درخصوص جهت دامنه، وضعیت مطلوب دو پارامتر زنده مانی و سلامت گونه ها در جهت شمالی مربوط به بلوط و بنه و در جهت شرقی مربوط به بادام می باشد. بهترین وضعیت زنده مانی گونه ها در ارتفاع1450 متر مربوط به گونه بادام و در ارتفاع 1450 متر به بالا مربوط به گونه بلوط بوده و در خصوص سلامت گونه و تاثیر ارتفاع، مشخص شد که در طبقات ارتفاعی بالاتر هر سه گونه از سلامت بهتری برخوردار هستند. بیشترین ضخامت لاشبرگ در زیر تاج پوشش درختان بادام در دامنه شرقی و برای گونه بلوط در دامنه شمالی مشاهده گردید.

Keywords:

جنگل کاری , ارزیابی کمی و کیفی , گونه های بومی , سیاه کوه , ایلام