مهری شعبانی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه محیط زیست، دانشگاه بیرجند، بیرجند
محمد حسین صیادی - عضو هیات علمی گروه محیط زیست دانشگاه بیرجند
محمد رضا رضایی - گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه بیرجند، بیرجند

امروزه در سراسر دنیا توجه ویژه ای به مسئله کشت جلبک برای تثبیت زیستی کربن شده است. هدف از این مطالعه مروری بر امکان ترسیب کربن با استفاده از جلبک ها بویژه دو جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس و کلرلا وولگاریس می باشد. جهت کاهش موثر میزان CO2 نیاز به استفاده از فن آوری های پایدار، ایمن و سازگار با محیط زیست می باشد که منجر به بهبود بهره وری انرژی و توسعه انرژی های تجدید پذیر شود. در مطالعه ای نشان داده شد که گونه های کلرلا و اسپیرولینا زمانیکه غلظت کربن 10 % بوده قادر به تثبیت %46 و 36 % کربن می باشند. استفاده از این تکنیک نه تنها به عنوان یک راه حل برای کاهش و ترسیب CO2 بوده بلکه یک روش بالقوه جهت استفاده از انرژی تولیدی توسط توده جلبکی می باشد.

اسپیرولینا پلاتنسیس، ترسیب کربن، ریزجلبک، کاهش الودگی، کلرلا وولگاریس