منیژه مهدی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی مرتعداری دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه فردوسی مشهد
وجیهه خاکسارزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی مرتعداری دانشکده منابع طبیعی و محیطزیست دانشگاه فردوسی مشهد

شوری خاک ازجمله تنشهای محیطی است که به عنوان یک مشکل عمده در مناطق خشک و نیمه خشک مطرح است و پس از خشکی از مهمترین و متداولترین تنشهای محیطی در سطح جهان و ازجمله ایران است. گرچه برخی از گیاهان در مقابل شوری مقاوم هستند و تا یک حد آستانه را میتوانند تحمل کنند ولی بیشتر گیاهان حتی در مقابل مقادیر کم نمک ناسازگار هستند. شوری بر جوانه زنی دانه ها اثرات زیانباری دارد و سبب کاهش تشکیل گره رشد گیاه و رشد ریشه میگردد. تحمل گیاهان نسبت به شوری نه تنها در بین گونه های مختلف کاملاً متغیر است، بلکه در هر گیاه و تحت شرایط محیطی نیز تغییر میکند. بسیاری از عوامل مربوط به گیاه، خاک، آب و اتمسفر با یکدیگر تلفیق شده و بر مقاومت یک گیاه نسبت به شوری اثر میگذارند و منجر به عکس العمل ویژه ای در گیاه میگردد. جهت مقابله با تنش شوری گیاهان مکانیسمهای مقاومت آندودرمی، کاهش تعرق، مکانیسمهای بیوشیمیایی، تنظیم شوری و تحمل شوری را اتخاذ میکنند.

هالوفیت، تنش شوری، مکانیسم مقابله