زهرا سلیمان نژاد - دانشجوی دکتری، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان
احمد عبدل زاده - مسئول مکاتبه مقاله: گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران

شوری یکی از مهمترین عوامل کاهش رستنیهای طبیعی در بسیاری از مناطق دنیا به ویژه ایران است. سیلیکون در گیاهان تک لپه از جمله پوکسینلیا عنصری ضروری است که ممکن است در کاهش تنشهای زیستی و غیر زیستی نقش داشته باشد. گیاه پوکسینلیا دیستنس گیاهی چند ساله و مقاوم به شوری از تیره گندمیان است که ممکن است در اصلاح مراتع استفاده شود. این تحقیق با هدف بررسی تأثیر تغذیه سیلیکون بر فاکتورهایی چون رشد، غلظت یونهای سدیم، پتاسیم و فسفر در این گیاه تحت شوری انجام شد. گیاهچه ها در محیط کشت هیدروپونیک با محلول غذایی هوگلند تحت تیمارهای 0 و 200 میلی مولار کلرید سدیم و تیمارهای 0 و 1/5 میلی مولار سیلیکون تغذیه شدند. شوری سبب کاهش معنیدار طول بخش هوایی و کل، وزن تر ریشه، بخش هوایی وکل و تعداد برگ گردید. شوری با افزایش یون سدیم و کاهش یون پتاسیم، سمیت و عدم توازن یونها را سبب شد که در افزایش نشت الکترولیتها منعکس شده است. تغذیه سیلیکون تحت شوری منجر به افزایش وزن تر، تعداد برگها، کاهش انباشتگی یون سدیم، کاهش سمیت و بهبود عملکرد غشا گردید. این نتایج نشان میدهد که تغذیه سیلیکون میتواند اثرات شوری را در گیاه پوکسینلیا دیستنس تخفیف دهد.

انباشتگی یون، پوکسینلیا دیستنس، سیلیکون، شوری، نشت الکترولیت