ارتباط بین میزان روی سمینال و استرس اکسیداتیو در مردان بارور و نابارور

روی از جمله آنتی اکسیدان های سمینال بوده که کاهش کیفیت سیمن بدنبال کمبود آن پیشنهاد می شود. مطالعه حاضر بمنظور ارزیابی ارتباط بین میزان روی و شرایط اکسیداتیو پلاسمای سیمن در مردان بارور و نابارور شهر اهواز انجام گرفت. پارامترهای اسپرمی و مقادیر روی، مالون دی آلدئید، سوپراکسید دسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز در مردان بارور (n=40) و نابارور (n=87) ارزیابی شد. میزان مالون دی آلدئید در مردان نابارور بطور معنی داری (0.05>p) بیشتر از مردان بارور و غلظت روی در مردان بارور بطور معنی داری (0.05>p) بالاتر از مردان نابارور بود. میزان روی همبستگی مثبتی با تعداد، قابلیت تحرک و مورفولوژی طبیعی اسپرم و نیز فعالیت آنزیم های سوپراکسید دسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز نشان داد. یک همبستگی منفی بین میزان روی و مقادیر مالون دی آلدئید مشاهده شد. نتایج نشان می دهد که کمبود روی با وقوع استرس اکسیداتیو و کاهش کیفیت سیمن مرتبط بوده و فاکتور خطری است که باید هنگام سنجش باروری مردان مراجعه کننده به کلینیک مورد ارزیابی قرارگیرد.

Keywords:

روی , استرس اکسیداتیو , کیفیت سیمن , ناباروری مردان