بررسی تاثیر تغییر اقلیم بر روند بیابانزایی دردشت شهرکرد

از آنجاییکه گرمایش جهانی و تغییرات آب و هوا یکی از مشکلات عمده ی زیست محیطی است که در دو دهه اخیر توجه بسیاری از محافل علمی و سیاسی جهان را به خود جلب کرده است .در طول صد سال گذشته کره ی زمین به طور غیر طبیعی گرمتر شده که این موضوع دانشمندان رانگران کرده است. با توجه به این که استان چهارمحال و بختیاری شامل دو زیر حوضه مهم کارون و زاینده رود است نوسانات بارش در استان بسیار زیاد بوده است و با توجه به این کهدمای هر منطقه از ارتفاع آن نیز تاثیر می پذیرد اقلیم های حرارتی متفاوتی در استان حکمفرماست.از طرفی به دلیل استفاده بی رویه منابع آبهای زیرزمینی و عدم استفاده صحیح،در استانه وقوع بحران هست.بدیهی است در صورت وقوع بحران موجبات تهدید زیر بناهای عمرانی،نشست زمین،مشکلات کمبود آب مورد استفاده ساکنین و خشک شدن مزارع و باغات این استان و عواقب خطرناک دیگر خواهد شد که عوارض اجتماعی،اقتصادی و سیاسی گسترده ای به همراه خواهد داشت.برای این تحقیق به منظور بررسی تغییرات آب و هوایی و اثر آن در روند کاهش منابع آبی و روند بیابان زایی دشت شهرکرد از آمار سی ساله ایستگاه سینوپتیک دشت شهرکرد استفاده شد. نتایج حاصل از بررسی نشان داد که دشت شهرکرد دارای اقلیم نیمه خشک است.آنچه مسلم است در دهه های اخیر شرایط رو به خشکی رفته است و این حالت همراه با کاهش پوشش گیاهی و محصولات کشاورزی ،افت سفره های آب زیر زمینی و تخریب محیط زیست را فراهم ساخته است.

Keywords:

دشت , شهرکرد , تغییر اقلیم , بیابانزایی , شاخص دومارتن