تنوع گونه ای پرستوی دریایی در منطقه حفاظت شده مند (استان بوشهر)

تالابها و مناطق ساحلی، با ایجاد محیط مناسبی که تنوع زیادی از موجودات را در خود جای می دهند، بسیار حائز اهمیت هستند. منطقه حفاظت شده مند با داشتن نواحی مختلف با پوشش گیاهی و جانوری متفاوت، پوزه و ابراهه ها یکی از این دسته مناطق است. در این مطالعه، فون پرندگان در منطقه حفاظت شده مند در استان بوشهر به منظور حفاظت از آنها طی دو فصل زمستان و تابستان (93-1392) شناسایی گردید. بدین منظور منطقه مند را به 5 ایستگاه شامل تهادون، حرا، نخلیو، خان، مصب مند و خورخان تقسیم نموده، در هر بازدید با تلسکوپ و دوربین دو چشمی اقدام به مشاهده و عکسبرداری از پرنده ها شد . برای سرشماری از روش شمارش کل استفاده و به منظور تعیین تنوع گونه ای از شاخص های غنای گونه ای مارگالف و غنای گونه ای سیمپسون با فرمول های خاص خود استفاده شد. رابطه بین ایستگاه نمونه برداری و گونه پرنده با استفاده از آزمون کای اسکویر مورد آزمون قرار گرفت. در این پژوهش، 78767 قطعه پرستوی دریایی متعلق به 7 گونه از طریق جمع آوری لاشه یا عکسبرداری مشاهده گردید. پرستوی کاکلی کوچک با 42318 قطعه دارای بیشترین و پرستوی دریایی نوک کلفت با فراوانی 15 قطعه کمترین فراوانی را داشتند. جزیره تهادون، حرا و نخلیو بیشترین و خور خان کمترین تنوع و تراکم جمعیت پرستوها را بخود اختصاص دادند. بنا به نتایج فوق، این منطقه یکی از زیستگاههای مناسب برای این گروه از پرندگان آبزی است که با حفاظت از منطقه به حفظ این تنوع کمک مؤثری خواهد شد.

Keywords:

پرستوی دریایی , تنوع , زیستگاه , حفاظت