تجلی مفهوم محرمیت در نمای شهری معاصر ایران

شهر در گذر زمان همواره از پارامترهای مختلف کالبدی ، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ... تاثیر پذیرفته و در نسبت با آنها کلیت خویش را شکل بخشیده است. تحولات ایجاد شده در فرهنگ های انسانی بارزترین جلوه های خود را در نمای شهرها نمایان کرده اند. فضای سنتی معماری و شهرسازی ایران واجد ارزش های معنوی است که ریشه در فرهنگ غنی ایرانی دارد. فرهنگ درونگرایی و رعایت اصل محرمیت در ترکیب نمای سنتی ساخت و سازها موجب گردیده که نمودی از شکل بندی فضاهای داخلی در نمای خارجی دیده نشده و کمتر بازشویی را در معبر پذیرا گردد. بدین ترتیب نماها دارای کمترین تنوع بصری و از تجانس کامل برخوردار بوده اند. حال تاثیر نمای شهری معاصر ایران از تحولات معماری معاصر غرب که مبین گذار از درونزایی به برونزایی است زمینه های بی انضباطی در چهره شهرها را فراهم آورده و موجب نابودی فرهنگ بومی در زمینه ساخت و سازها شده است که نتیجه آن استفاده از تراس های پرده گذاری شده فرار از منازل بدون دیوار و ... می باشد. در این مقاله که روش پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است پس از تعریف واژه محرمیت به بررسی نمای شهری تاریخی و معاصر ایران پرداخته و خواننده پس از مطالعه این مقاله در خواهد یافت که طراحی های سنتی و بومی ارزش باززنده سازی را دارند و با نگاه فرهنگی به موضوع ساماندهی و مدیریت نمای شهری می توانیم زمینه ساز اصلاح و تدوین ضوابط و مقررات در این دورهباشیم.

Keywords:

محرمیت , درونگرایی , نمای شهری , معماری