محمد کمال الدینی عزآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه دانشگاه یزد
بهروز احمدی ندوشن - استادیار دانشکده عمران دانشگاه یزد

امروزه کاربرد همزمان روش های عددی پیشرفته با روش های اجزاء محدود منجر به ارائه راهکارهایی جدید در طراحی سازه ها شده است ، بهینه سازی توپولوژی پیوسته از جمله این روش ها می باشد در هر چرخه از فرایند بهینه سازی نیاز به الگوریتمی برای به روز رسانی متغیر طراحی می باشد. الگوریتم های زیادی برای بهینه سازی سازه ها مطرح شده است که از جمله پرکاربردترین این الگوریتم ها در بهینه سازی توپولوژی الگوریتم معیار بهینگی و روش مجانب های متحرک می باشد در این مقاله ضمن معرفی دو الگوریتم به حل مسئله کمینه سازی انرژی کرنش الاستیک با این دو الگوریتم پرداخته می شود و نتایح بهدست آمده با یکدیگر مقایسه می شوند.

بهینه سازی توپولوژی، الگوریتم معیار بهینگی، الگوریتم روش مجانب های متحرک