پهنه بندی زیست محیطی سواحل استان گلستان از طریق وزن گذاری ارزش های بوم شناختی

تدوین معیارهای انتخاب مناطق تحت حفاظت ساحلی دریایی رویکردی عملی در ایجاد پشتوانه علمی برای انتخاب مناطق تحت حفاظت در ناحیه ساحلی کشور به شمار می رود. فقدان مناطق تحت حفاظت ساحلی دریای در میان شبکه مناطق رسمی کشور و گرایش به انتخاب این مناطق ضرورت وجود معیارهایی را که همچون یک مدل اطلاعاتی تصمیم گیران را در انتخاب مناطق فوق یاری دهد بیشتر آشکار می سازد . در ا ین مطاله با بررسی معیارهای مشابه در سطح جهان و نهادهای زیربط معتبر بین المللی، به ویژه آیمو و آی . یو .سی. ان. و تجربیات مشابه در داخل کشور، ١٥ معیار اصلی و ٢٣ معیار فرعی که به صورت ارزش گذاری عددی عمل می کند، برای تعیین درجه حساسیت زیست محیطی و به طور غیر مستقیم برای انتخاب مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست در سواحل شمال کشور با اولویت استان گلستان استفاده شد . نتیجه کاربرد معیارهای فوق توسط کارشناسان ادارات کل محیط زیست استان های ساحلی فایده مندی و اجرایی بودن این معیارها و خالی از پیچیده بودن اطلاعات مورد نیاز را آشکار ساخت . همچنین بر این اساس معلوم شد تالاب گمیشان با اهمیت ترین منطقه ساحلی در استان گلستان است . کرانه های پیرامون دهانه گرگانرود و رودخانه قره سو نیز نیز واجد ارزشهای زیست محیطی بالا می باشند و پیشنهاد می گرددمناطق یادشده عنوان حفاظتی منا سب ارزش های زیست محیطی خود کسب نمایند. بر این اساس تالاب گمیشان واجد ارزش های بالقوه و بالفعل برای کسب درجه پارک ملی ساحلی دریایی مورد ارزیابی قرار گرفت.

Keywords:

دریای خزر , مناطق تحت حفاظت , مناطق حساس دریایی , ناحیه ساحلی , حفاظت , تالاب ساحلی , مناطق حفاظت شده دریایی , آیمو , معیار زیست محیطی , آی. یو. سی. ان. , استان گلستان , خلیج گرگان , تالاب گمیشان