ایلناز میرزایی - دانشجوی کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان

بسته بندی فعال یکی از مفاهیم جدید در بسته بندی مواد غذایی می باشد که در پاسخ به تغییرات مداوم در درخواست های مصرف کنندگان در حال حاضر وگرایشات بازار توسعه یافته است. اصلی ترین تکنیکهای مورد استفاده در بسته بندی فعال شامل استفاده از تکنولوژی هایی می باشد که اکسیژن، اتیلن، رطوبت، دی اکسید کربن و بو و طعم را جذب کرده و باعث رها شدن موادی چون دی اکسید کربن مواد ضد میکروبی، آنتی اکسیدانها و طعم می شود. ترکیبات فعال شامل جاذب های اکسیژن، دی اکسید کربن، رطوبت، اتیلن، عوامل آزاد کننده اتانل، مواد طعم دهنده و عوامل ضد میکروب می باشد. انواع با توانایی تغییر ویژگیهای فیزیکی مانند بسته های خود گرم یا سرد شونده (self-heating/cooling) هم نوعی بسته فعال در نظر گرفته می شوند. بسته بندی فعال در مورد انواع گوناگون از مواد غذایی مانند، نان، کیک، شیرینی، پیتزا، خمیر تازه، پنیر، گوشت و فرآورده های آن و میوه جات مورد استفاده قرار گرفته است.در این مقاله سعی شده است تا به جنبه های تکنولوژیکی مورد استفاده در بسته بندی های فعال مثل جاذب های اکسیژن، جاذب ها و آزاد کننده های دی اکسید کربن، جاذب های اتیلن، جاذب های رطوب، جاذب ها و رها کننده های بو و طعم پرداخته شود.

بسته بندی های فعال، جاذب های اکسیژن، متصاعد کننده های کربن دی اکسید، مواد ضد میکروبی، گوشت، فرآورده های گوشتی