تعیین خصوصیات آنتی اکسیدانی سبوس برخی ارقام برنج ایرانی

در این تحقیق ترکیبات فنولیک و توکوفرول از 6 واریته سبوس برنج، شامل 3 واریته دانه بلند (طارم، فجر و شیرودی) و 3 واریته دانه کوتاه (زرک، اوندا و ژاپنیکا) با استفاده از روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد و محتوای γ- اوریزانول با استفاده از روش HPLC اندازه گیری شده و مورد مقایسه قرار گرفت. سپس عملکرد قدرت آنتی اکسیدانی، با دو آزمون 2 و 2 دی فنیل- 1- پیکریل هیدرازین و آزمون بی رنگ شدن بتا کاروتن (بتا کاروتن- لینولئیک اسید) اندازه گیری شد. در انتها 600ppm از عصاره این 6 واریته را به روغن آفتابگردان اضافه کرده و پایداری اکسایشی، توسط دستگاه رنسیمت تعیین شد. محتوای فنولیک کل، توکوفرول و گاما اوریزانول عصاره سبوس برنج به ترتیب در حدود 111/43-172/24 ، 646/19-867/65 و 66/34-117/43 mg/kg در عصاره سبوس بودند و مهار پراکسیداسیون لینولئیک اسید و مهار رادیکال DPPH به ترتیب در حدود 74-85% و 71/32 -91/87% بود. نتایج نشان داد که، واریته طارم از نظر آماری مطا بق آزمون دانکن در سطح 5% بیشترین میزان ترکیبات فنولیک، توکوفرول γ- اوریزانول و بهترین عملکرد را بر اساس آزمون 2و 2 دی فنیل- 1- پیکریل هیدرازین و بی رنگ شدن بتا کاروتن (بتا کاروتن- لینولئیک اسید) دارا بود. این آزمایشات نشان داد که سبوس برنج منبع آنتی اکسیدانی بالقوه می باشد که با استحصال آنتی اکسیدان ها از آن، کاربرد غذائی بسیاری پیدا می کند.

Keywords:

آزمون 2 و 2 دی فنیل- 1- پیکریل هیدرازین , آنتی اکسیدان برنج