بررسی رابطه مؤلفه های سرمایه فکری با اثر بخشی برنامه های آموزشی دانشگاه آزاداسلامی واحداهواز

درعصر فرارقابتی سازمان ها با محیطی روبرو هستند که مشخصه آن افزایش پیچیدگی، جهانی شدن و پویاشدن است. دراقتصاد دانشی ، دانش یا سرمایه ی فکری به عنوان یک عامل تولید ثروت در مقایسه با سایردارایی های مشهود وفیزیکی، ارجحیت بیشتری پیدا میکند. در این اقتصاد،دارایی های فکری و به خصوص سرمایه های انسانی، جزو مهمترین دارایی های سازمانی محسوب می شوند و موفقیتبالقوه ی سازمان ها، ریشه در قابلیت های فکری آن هادارد. هدف این پژوهش سنجش میزان رابطه مؤلفه های سرمایه فکری شامل سرمایه انسانی، سرمایه رابطهای و سرمایه ساختاری( با اثر بخشی آموزشی است که به منظورشناسایی میزان قابلیت آنها برای کاربرد سرمایه فکری مورد بررسی قرار گرفته است و شش سؤال پژوهشی نیز بر مبنای آنها مطرح گردیده اند. جامعه این پژوهش شامل دوگروه، اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز و دانشجویان این دانشگاه می باشد که شامل 25 عضو هیات علمی و 0233 دانشجو می باشد. برای جمع آوری داده های پژوهش از دو پرسشنامه یک پرسشنامه سنجش اثربخشی )محقق) ساخته( و یک پرسشنامه سرمایه فکری بونتیس ) 8991 استفاده شده است .که در بین 558 نمونه از دانشجویان و 88 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهوازتوزیع و جمع آوری گردید. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران برای جامعه متناهی استفاده شد که با در نظر گرفتن فاصله اطمینان 92 درصدی و حداکثر خطای نسبی3 مقدار نمونه برای دانشجویان / برآورد به میزان 32 221 و اساتید 88 به دست آمد.شیوه توزیع نمونه ها نیز به روش تصادفی ساده انجام گرفت. نتایج حاصله با استفاده از آزمونهای همبستگی، رگرسیون و معادلات ساختاری نشان دادروابط معنی داری بین مولفه های سرمایه فکری با هم و بین این مولفه ها )جز سرمایه انسانی( و اثربخشی آموزشی وجود ندارد.

Keywords:

سرمایه فکری , اثربخشی آموزش , دانشگاه آزاد اسلامی