فاطمه شفیعی - کارشناس ارشد، فلسفه اسلامی از دانشگاه تربیت مدرس تهران
علیرضا فاضلی - استادیار، دانشگاه یاسوج

سهر و رد ی برای حسن که معادل زیبا یی ا ست ، شأنی وج ودی ، یعنی مکانتی در نظام جهان شناسی خویش در نظر میگیرد. این موضع او میتواند مدخلی برای ورود به مباحث زیبایی شناسی گردد. نوشتاری که در پی میآید، جستجویی است برای یافتن معنای زیبایی و ویژگیهای آن، چنان که از سخنان سهروردی میتوان استفاده کرد. در این راه ابتدا مفهوم زیبایی و سپس شأن وجودی حسن و عشق مورد تدقیق قرار میگیردکه از این تأمل خصایص عینیت، تشکیک و همبستگی با معرفت به دست میآید. این ویژگیها می تواند مفهومی به نام هنر اشراقی را پدید آورد که نتیجه پیوند روح هنرمند با عوالم بالاتر و عشق و شوق او به مبدأاعلی است و دستاوردهای آن روگرفت و تقلید جهان برین است. چنین هنری که زاییده عشق هنرمند به حسن و زیبایی است، والاترین هنرمندان را عاشقان خیر اعلی معرفی میکند و نفس هنرمند و مخاطبش رااز رکود باز میدارد

سهروردی، حسن (زیبایی)، عشق، حکمت و معرفت، هنر اشراقی