همایون فرهادیان - کارشناس ارشد گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
حمیده زراعی - دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
مریم محمودی - دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس

امروزه با پیشرفت سریع تکنولوژی و تحول در بینشها و استراتژی ها نیاز به نیروی انسانی کار اموخته و کارآمد بیش از هر زمان دیگر محسوس می باشد. درجهان کنونی که دامنه علم به سرعت درحال گسترش است ، نیوی انسانی آموزش دیده به عنوان مهمترین سرمایه برای رشد و توسعه کشور محسوب می شود. اشتغال برای افراد جامعه یکی از مهمترین و ارمانی ترین هدفهای برنامه ریزان، سیاستمداران و اقتصاد دانان یک کشور بوده و بیکاری و کم کاری نیز یکی از پیچیده ترین و مشکلترین عارضه هایی است که یک ملت به آن گرفتار می شود و باعث کندی و یا توقف روند توسعه اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی می گردد و در نتیجه همه مسائل توسعه و رشد را تحت الشعاع قرار می دهد. در این میان، مسئله اشتغال دانش آموختگان کشاورزی به صورت یک معضل درآمده ویکی ازمهمترین مشکلات جامعه ایران می باشد. با توجه به رشد جمعیت و رسیدن موج آن به دهه 1380، عدم رونق اقتصادی کشاورزی، گسترش بی رویه رشته های کشاورزی و عرضه فراوان تحصیلکردگان، اشباع بخش ولتی و سیاست کاهش نیرو و عدم توان جذب در بخش خصوصی در دهه 1380 با بحران شدید بیکاری فارغ التحصیلان کشاورزی مواجه می باشیم. در این تحقیق به بررسی وضعیت اشتغال فارغ التحصیلان (دانشجویان تحصیلات تکمیلی) رشته های کشاورزی پرداخته شده است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی – همبستگی می باشد و برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه استفاده شده است. نتایج حاصل نشان داد که اکثریت (80/4درصد) افراد پاسخگو دارای شغل ثابت و معینی نبوده اند و تنها بخش ناچیی (19/6 درصد) از افراد شاغل بوده که از این تعداد15/97 درصد دارای شغل مرتبط با کشاورزی می باشند.

اشتغال ، دانشجویان تحصیلات تکمیلی ، رشته های کشاورزی