حسین طالب مراد - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشگاه صنعتی اصفهان
عبداله احمدنژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشگاه صنعتی اصفهان
سید سعید اسلامیان - دانشیار گروه مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان

امروزه با پیشرفت تکنولوژی، استفاده از مد لهای مختلف جهت شبیه سازی فرایندهای طبیعی افزایش یافته است. به دلیل خطای موجود در پارامترهای ورودی و نواقص موجود در روابط استفاده شده در مدل ها، نتایج به دست آمده از مدل سازی ها همواره دارای عدم قطعیت هستند که با افزایش پارامترهای ورودی و یا کاهش کیفیت داد ههای ورودی این مقدار افزایش می یابد. روش های مختلف محاسبه تبخیر و تعرق گیاه که شبیه سازی تبخیر و تعرق گیاه در شرایط محیطی محسوب می شوند نیز از این قائده مستثنی نیستند. از آنجا که نتایج این مدل ها در طراحی شبکه های آبیاری و زهکشی، سیست مهای آبیاری، مطالعات منابع آب و ... مورد استفاده قرار می گیرد اهمیت ارزیابی عدم قطعیت نتایج این مدل ها دوچندان می شود. در این تحقیق عدم قطعیت مقادیر محاسبه شده تبخیر و تعرق ماهانه گیاه مرجع با استفاده از داده های 54 ساله ایستگاه سینوپتیک اصفهان از دو روش فائو پنمن مانتیث و هارگریوز سامانی بررسی شده است که در آن برای محاسبه مقادیر تبخیر و تعرق از نرم افزار ETo Calculator و جهت انجام تحلیل عدم قطعیت از نرم افزار SPLUS2000 و آزمون Bootstrap استفاده شد. هدف از این تحقیق، تعیین بازه تغییراتی است که در نتایج هر یک از این روش ها باید مد نظر قرار گیرد. بر اساس نتایج، در هر دو روش پهنای باند عدم قطعیت به دست آمده در فاصله اطمینان 95 درصد برای هر دو پارامتر میانگین و واریانس در ماههای گرم بیشتر از ماههای سرد و همچنین در روش هارگریوز سامانی اکثرا کمتر از روش فائو پنمن مانتیث بود. در روش هارگریوز سامانی کمترین و بیشترین پهنای باند عدم قطعیت میانگین با مقادیر 0/094 و 0/203 و کمترین و بیشترین پهنای باند عدم قطعیت واریانس با مقادیر 0/025 و 0/105 در ماه های دسامبر و می رخ داد. همچنین در روش فائو پنمن مونتیث کمترین و بیشترین پهنای باند عدم قطعیت میانگین با مقادیر 0/12 و 0/414 و کمترین و بیشترین پهنای باند عدم قطعیت واریانس با مقادیر 0/039 و 0/440 در ماههای دسامبر وجولای رخ داد. علت بیشتر بودن عدم قطعیت در روش فائو پنمن مونتیث نسبت به روش هارگریوز سامانی را می توان به بیشتر بودن پارامترهای مورد استفاده در این روش و در نتیجه منابع عدم قطعیت بیشتر موجود در این روش نسبت داد.

تبخیر وتعرق گیاه مرجع، عدم قطعیت، فائو پنمن مانتیث، هارگریوز سامانی ، Bootstrap