ارزیابی استعداد های بیابان زایی با شاخص های اقلیم با روش GIS و مدل ایرانی IMDPA (مطالعه موردی: دشت بهاباد یزد)
عنوان مقاله: ارزیابی استعداد های بیابان زایی با شاخص های اقلیم با روش GIS و مدل ایرانی IMDPA (مطالعه موردی: دشت بهاباد یزد)
شناسه ملی مقاله: NCUIMWR03_243
منتشر شده در سومین همایش ملی مدیریت جامع منابع آب در سال 1391
شناسه ملی مقاله: NCUIMWR03_243
منتشر شده در سومین همایش ملی مدیریت جامع منابع آب در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد اخوان قالیباف - استادیار دانشکده منابع طبیعی و کویر شناسی دانشگاه یزد
فاضل شاکری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت مناطق بیابانی دانشگاه یزد
رضا باقری فهرجی - دانش آموخته کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشگاه آزاد میبد
محمد ملکشاهی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه یزد
خلاصه مقاله:
محمد اخوان قالیباف - استادیار دانشکده منابع طبیعی و کویر شناسی دانشگاه یزد
فاضل شاکری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت مناطق بیابانی دانشگاه یزد
رضا باقری فهرجی - دانش آموخته کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشگاه آزاد میبد
محمد ملکشاهی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه یزد
بدلیل نقش بیابان زایی به عنوان یکی از مهم ترین فاکتورها در بحران های جهانی منابع طبیعی این تحقیق در حوضه بهاباد از استان یزد انجام گرفت. حوضه بهاباد با محدودیت های اقلیمی مربوط به آن در زون خشک ایران مرکزی واقع است. در این تحقیق جهت تعیین شدت استعداد بیابان زایی ابتدا واحد های همگن نقشه بر اساس توپوگرافی، زمین شناسی و ژئومرفولوژی ناحیه بدست آمد، سپس با شاخص های اقلیمی که در مدل IMDPA تعریف شده است. نقشه های استعداد بیابان زایی برای هر واحد نقشه بدست آمد. با تلفیق نقشه های شاخص های مذکور در محیط ، نقشه طبقه بندی استعداد بیابان زایی تهیه شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که 55/7 درصد از کل منطقه در کلاس شدت متوسط و 44/3 درصد، در کلاس شدت زیاد بیابان زایی قرار دارد.
کلمات کلیدی: بیابان زایی، IMDPA، معیار های اقلیم، GIS ، حوضه بهاباد، استان یزد
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/335582/