حسین خوشرنگ - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم خاک دانشگاه گیلان
کبری خزائی پول - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران

مدیریت بر پایه خاکورزی برای تولید محصول بیشتر منجر به تخریب خاک و از دست رفتن تدریجی باردهی زراعی می شود. به علاوه کشاورزان مجبورند با هزینه های بالای سوخت، نیروی کار، مواد شیمیایی و سایر نهاده های تولید مورد نیاز برای تولید متراکم مواجه شوند. خاکورزی شدید باعث هدر رفت بیشتر کربن خاک و افزایش انتشار گازهای گلخانه ای به خصوص دی اکسید کربن می شود که نه تنها روی توان حاصلخیزی اثر می گذارد، بلکه روی کیفیت اتمسفر که مسئول اصلی تغییرات اقلیمی است اثر می گذارد. این مقاله بر روش های کشاورزی حفاظتی به عنوان یک سیستم پایدار برای تولید زراعی پایدار و توسعه کشاورزی مروری کرده است.

کشاورزی حفاظتی، باردهی، خاکورزی، پایداری