محسن گورانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
محمد صادق صادقیان - استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

نوع بارش در کشور ایران با دارا بودن اقلیمی اکثرا خشک و نیمه خشک و ویژگی های مربوط به اقالیم یاد شده، سبب ایجباد سیلاب های فصلی و به بار آوردن صدمات و خسارات جبران ناپذیری می گردد. تحقیق حاضر ماحصل تحقیقات انجام شده در حوزه رود بهجت آباد می باشد و هدف از آن، ارائه الگویی در بحث بهینه سازی عملیات آبخیزداری و مهار سیل مبی باشبد . به همین منظور ضمن بکارگیری مشخصات فیزیکی و هیدرولوژیکی حوزه در یک مدل هیدرولوژیکی و با استفاده از مفهوم نمودار مساحت زمان، - رفتار حوزه ارزیابی و سپس سطوح هم پیمایش حوزه استخراج شده است. از آنجا که تاثیر متقابل توزیع مکانیزیر حوزه ها و پتانسیل سیلخیزی آنها نقش مهمی در شکل گیری سیلاب خروجی از حوزه دارد. بنابراین با فرض اجرای عملیات مهار سیلاب در زیر حوزه های واقع در هر سطح هم پیمایش، تاثیر آنها روی دبی اوج هیدروگراف سیل مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصله نشان می دهد که سطح هم پیمایش 3 واقع در بخش میانی حوزه با 13.37 کیلومتر مربع وسعت دارای بیشترین تاثیر در دبی اوج سیلاب حوزه اصلی است. بطور کلی از خروجی بطرف بالا دست و بخش های میانی حوزه، همراه با افزایش وسعت سطوح هم پیمایش، تاثیر زیر حوزه ها در دبی اوج سیلاب افزایش نشان می دهد. لذا با تمرکز عملیات آبخیزداری و کنترل سیلاب براساس اولویت ها و مناطق تعیین شده، ضمن دسترسی به اهداف تحقیق، کاهش قابل توجهی در هزینه های اجرائی طرح پیش بینی می گردد.

نمودار مساحت- زمان، سطوح هم پیمایش، دبی اوج سیلاب، مدل هیدرولوژیکی، - GIS