اندازه گیری تریتیوم طبیعی در آب های زیر زمینی با استفاده از غنی سازی الکترولیزی؛ مطالعه موردی استان گلستان

اندازه گیری تریتیوم موجود در هوا و آب از لحاظ مسائل پرتوگیری و محاسبه میزان آلودگی های رادیواکتیو بسیار حائز اهمیت است. در هیدرولوژی آبهای سطحی و زیرزمینی استفاده از ردیاب های ایزوتوپی روشی با ارزش برای مطالعات آب شناسی و مدیریت منابع آب محسوب می شود. ناپایداری تریتیوم این امکان را می دهد که با اندازه گیری غلظت آن در آب، بتوان سن آن را محاسبه نمود. داده های سن آب زیرزمینی به عنوان ابزاری برای تخمین نرخ تغذیه آب زیرزمینی، سرعتهای افقی و عمودی جریان، مطالعهی روند آلودگی آب زیرزمینی و بسیاری دیگر محسوب می شود. کاهش غلظت تریتیوم در محیط به دنبال معاهده منع انجام آزمایشات هسته ای باعث شد غلظت تریتیوم در طبیعت دوباره به میزان طبیعی خود (TU 5) بازگردد و اندازه گیری میزان آن بسیار مشکل شود. یکی از روش های دقیق برای اندازه گیری مقدار تریتیوم شمارش سوسوزن مایع است. غلظت TU ا 15-10 به طور مستقیم با این روش قابل اندازه گیری است و برای غلظتهای کمتر تریتیوم بعد از تقطیر جهت زدودن ناخالصی ها و مواد آلی، لازم است تغلیظ یا غنیسازی انجام شود. این تحقیق ضمن ارائه دستورالعمل کاربردی سنجش غلظت تریتیوم در مقیاس بسیار کم و به روش غنیسازی الکترولیزی، به ضریب تغلیظ 6/6 نیز دست یافت. به عبارت دیگر غنیسازی الکترولیزی به روش انجام شده در این تحقیق قادر خواهد بود مقادیر تریتیوم زیر TU ا 1 را قابل اندازه گیری نماید که این خود به معنی قابلیت استفاده از تریتیوم در مطالعات هیدرولوژیکی در بازه زمانی حدود 50 سال می باشد.

Keywords:

آب زیرزمینی , رادیوایزوتوپ , تریتیوم , غنی سازی الکترولیزی