فریبا رضی پور - دانشجوی دوره دکترای حقوق بین الملل، دانشگاه پیام نور، پژوهشگر پژوهش
علی اکبر گلرو - عضو هیئت علمی پژوهشگاه هوافضا

در سال 2006 و متعاقب برگزاری کنفرانس » استراتژی جهانی برای ایمنی هوانوردی 1 « ، کشورهای شرکت کننده، پیش نویس دس تورالعملی را به تصویب رساندند که راهنمایی برای به اجرا درآوردن مفاد انکس های 6 ، 11 و 14 دربارة برنامه های ایمنی به شمار می رود . همچنین این دستورالعمل به کشورها کمک می کند تا انکس 13 را دربارة تحقیقات سوانح، به نحو مفیدتر و مؤثرتری به اجرا درآورند . با توجه به اینکه تبدیل وضعیت این دستورالعمل به صورت یکی از انکس های شیکاگو به نوعی اجتناب ناپذیر است و اینکه تاکنون در ایران برای داخل کردن انکس های این معاهده به قوانین داخلی و به اجرا درآوردن آنها با مشکلاتی مواجه شد ه ایم، به نظر می رسد زمان آن رسیده تا با تدقیق به موقع در این دستورالعمل، موجبات الگوسازی، قانونی کردن و اجرای هرچه سریع تر آن را در قوانین داخلی فراهم آوریم . با این روش ، علاوه بر کسب وجهة بین المللی لازم، در برخورد با موقعیت های خاص، با کمبود ابزار قانونی بین المللی مواجه نخواهیم شد . این مقاله بر آ ن است تا با بررسی قوانین داخلی ایران و با معرفی دستورالعمل مدیریت ایمنی 2 ، پیشنهاداتی برای اجرایی کردن به موقع آن در داخل کشور ارائه دهد

نظام نامه مدیریت ایمنی هوانوردی، سیستم مدیریت ایمنی هوانوردی