رحیم رضایی - دانشجو دوره دکترا دانشگاه دولتی باکو و کارشناس معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری

صنعت گردشگری سالهاست که بخاطرنقش و اهمیت دررشداقتصادمورد توجه برنامه ریزان قرارگرفته است واکنون باسهم 10درصدی ازتولید ناخالص داخلی جهان به عنوان یک صنعت مهم اقتصادی ازاهمیت خاصی برخوردار شده است لذا کشورها بااتخاذسیاستهای مناسب که بصورت برنامه و قانون کوتاه و بلندمدت تدوین واجرا میشود درصدد جذب هرچه بیشتر توریست ازمناطق مختلف جهان هستندایران هم ازاین امرمستثنی نیست سیاستهای توریست کشور درقالب برنامه های پنج ساله برنامه سوم - چهارم و پنجم توسعه تهیه و اجرا میشود دربرنامه سوم توسعه 1383-1379 که شامل 26فصل 197ماده 57تبصره است که یک ماده ماده 164 درقانون به جهانگردی و گردشگری اختصاص داده شده است و قانون برنامه چهارم شامل 161ماده و 35تبصره است که ازآن تعدد یک ماده 114و9بند آن درمرود جهانگردی و گردشگری است بالاخره درقانون برنامه پنجم که مشتمل بر235ماده و 192 تبصره است فقط یک ماده ماده 11 بادوبند الف و ج درخصوص گردشگری می باشد درواقع /4%ازماده های و 1/04درصد ازبنده های مندرج درقانون برنامه پنجم درمورد گردشگری است دراین مقاله مواد قانونی صنعت توریست کوشرهای ترکیه و مالزی ماده های قانونی برنامه های سوم چهارم و پنجم و میزان تحقق اهداف آنها برنامه سوم و چهارم بررسی و جهت بهبود صنعت توریست کشور پیشنهاداتی ارایه میشود روش تحقیق مقاله روش کتابخانه ای و مطالعه اسنادومدارک مربوطه است

جهانگردی و گردشگری ، قانون بودجه ، قانون برنامه ، راهکاراجرایی