تحلیل_فضایی مکانی ایستگاه های آتش نشانی با استفاده از GIS وahp در زمان مدیریت بحران نمونه موردی:منطقه یک تهران

موضوع حوادث طبیعی ازجمله زلزله سیل وباتوجه غیره مترقبه بودن آنها ازموضوعاتی است که بیشترشهرها و مناطق کشوربا آن روبرو هستند باتوجه به روند روزافزون و فرایند گسترش شهرنشینی و بالتبع توسعه خطرات ناشی ازشهرنشینی و ضرورت اهتمام به مسئله ایمنی درمناطق حساس شهر بیش ازپیش اشکار میشودازموضوعات مهم دربرنامه ریزی شهری تعیین مکان مناسب برای مکان گزینی کاربریهای شهری است کاربریهای امدادی باتوجه به فعالیت های که برعهده دارند نسبت به سایرخدمات شهری ازاهمیت ویژه ای برخوردارند ایستگاه های اتش نشانی ازجمله مراکز مهم و حیاتی خدمت رسانی درشهرها هستند که خدمت رسانی به موقع بیش ازهرچیز مستلزم استقرار آنها درمکان مناسب است که بتوانند درکمترین زمان و با ایجادکمترین اثار منفی خودرا به محل حادثه برسانند تحلیل فضایی مکانی ایستگاه های اتش نشانی ازنظر ایمنی دسترسی ساختارفضایی و کالبدی و عوامل اجتماعی و فرهنگی اقتصادی میتوانددرجهت کاهش اسی پذیری شهرتاحدزیادی موثر باشد که لازم رسیدن به این امر دید سیستماتیک و کل نگر به عناصرشهری بصورت میکرووجهت دهی آن درقالب ماکرو است عوامل مهمی درمکان یابی تجهیزات شهری دخالت دارند که تحلیل و بررسی آنها باابزارسنتی به دلیل حجم زیاد امکان پذیرنیست این پژوهش برآن است تابااستفادها زGIS و وزندهی تحلیل سلسله مراتبی AHP مکانهای بهینه را برای استقرار ایستگاه های اتش نشانی درمنطقه موردمطالعه مشخص کند که بعداز مطالعات اولیه و گرداوری داده های موثر دراین زمینه معیارهای موثر دراین زمینه را درپنج گروه طبقه بندی و باکمک تحلیل سلسله مراتبی و وزن هریک ازمعیارها و درنهایت باروش همپوشانی ترکیب سپس موقعیت دقیق هریک ازایستگاه هامشخص و درنهایت علاوه برایستگاه های موجود ایستگاه جدید برای منطقه موردمطالعه پیشنهادگردید

Keywords:

تحلیل فضایی - مکانی , ایستگاه آتش نشانی , مدیریت بحران , منطقه یک