بررسی تاثیر نوسانات اقلیم بر اقلیم آسایش گردشگری شهرستان اصفهان

گردشگری پدیده ای است که از گذشته دور مورد توجه جوامع انسانی بوده و بر حسب نیاز های متفاوت اجتماعی و اقتصادی به پویایی خود ادامه داده و با توجه به توسعه روزافزون ارتباطات و افزایش چشم گیر تعداد گردشگرانو درآمد های ارزی حاصل از آن نتایج بسیاری همچون اشتغال را برای جوامع به دنبال داشته است.به منظور توسعه ی گردشگری در این منطقه می بایست زمان ها و مکان های مناسب جهت حضور گردشگران در منطقهمشخص شود.یکی از مهمترین نیازهای گردشگران آگاهی از وضعیت اقلیمی و زمان های مساعد برای گردشگری است.دراین پژوهش با استفاده از شاخص اصلاح شده ی اقلیم آسایش گردشگریTCI زمان ها و مکان های مناسب جهت حضور گردشگران در شهرستان اصفهان با استفاده از داده های 30 ساله مشخص شده است.این شاخص به شکلی سیستماتیک شرایط اقلیمی را برای فعالیت گردشگری با استفاده از پارامتر های میانگینحداکثرماهانه دمای روزانه،میانگین دمای روزانه،حداقل رطوبت نسبی،میانگین رطوبت نسبی روزانه ،بارشmmکل ساعات آفتابی و سرعت باد و گرد و غبار مورد ارزیابی قرار می دهد .نتایج حاصل از این پژوهش براساس آزمون همبستگی کندال نشان می دهد که ماه های آوریل و اکتبر معنی دار هستند و روند آن ها رو به افزایش است بر اساس مقایسه ی پارامتر هایtmean,tmax,s,dust,pنتایج نشان داد که شدت تابش در این ماه ها رو به افزایش و دمای حداکثر در ماه اکتبر نیز در حال افزایش و گردوغبار در هر دو ماه رو به کاهش است.

Keywords:

شاخص اقلیم آسایش گردشگری , آزمون همبستگی کندال , توریسم , اصفهان