مهدی شفقتی - کارشناس ارشد جغرافیای طبیعی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
حسن افراخته - استاد گروه جغرافیا،دانشگاه تربیت معلم تهران
محسن رنجبر - دانشیار گروه جغرافیا،دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری
اکرم نوروزی - کارشناس ارشد جغرافیا،دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری

مدیریت منابع آب و خاک به عنوان منابع پایه در کشوربدلیل ابعاد مکانی و زمانی و فراگیری وسیع و ارتباط با قوانین طبیعی ، سازمانهای دولتی ، غیر دولتی و خصوصی و ارتباط با مسئولیتهای امنیت غذایی و خدمات و مسائل زیر بنائی، از اهمیت خاصی برخوردار است.همچنین اهمیت خاک و آب و منابع طبیعی بعنوان بستر و عوامل تولید مقبولیت عام و خدشه ناپذیری در کلیه جوامع پیشرفته و در حالتوسعه پیدا نموده است. اما نحوه استفاده مناسب و اعمال مدیریت صحیح بر این منابع، در همه جای جهان یکسان نیست و در برخی از کشورها، خواه بدلایل طبیعی و خواه بدلایل انسانی، این منابع حیاتی سیر قهقرائی یافته و در شرایط بحرانی قرار گرفته است . در اینرابطه و در جهت ارائه راهکاری نوین در مباحث مدیریتی ، میتوان به مبحث مدیریت جامع اشاره نمود .مفهوم مدیریت جامع بر این منابعبه معنای هماهنگی و همکاری و مدیریت زمین و منابع آب برای نیل به اهداف مختلفی تعریف شده است. این اهداف شامل استحصال آب مطمئن و تمیز و عاری از آلودگی، کنترل سیلاب، به حداقل رساندن فرسایش خاک و کنترل حرکت و تجمع رسوبات در مخازن، جلوگیری از آلودگی آبهای سطحی و زیرزمینی و سرانجام استفاده بهینه از منابع آب و خاک و منابع طبیعی تجدید شونده در نظر گرفتهشده است .در حقیقت تعیین الگویی مناسب برای مدیریت بر منابع پایه به عنوان مفهومی نو، گروههای مختلف تخصصی نظیر هیدرولوژی - هیدرولیک حفاظت خاک، منابع طبیعی، زمین شناسی و سایر مهندسین ومدیران و کارشناسان علوم اجتماعی را گرد هم آورده تا همه دست بدست هم داده و بکمک جوامع محلی بدنبال پیدا کردن بهترین شیوه جهت جلوگیری از هدرفت منابع باشند.در مقاله کامل سعی خواهد شد ضمن پرداختن به تعاریف خاص و مرتبط ،به ارائه استراتژی ها ، راهکارهایی مناسب و ارائه الگویی اجرایی جهت مدیریت جامع بر منابع آب و خاک در کشور پرداخته شود

منابع آب و خاک -الگوی مدیریتی-مدیریت جامع- استفاده بهینه