مسعود نخکوب - سازمان هواپیمایی کشوری، مرکز مطالعات و اطلاع رسانی، دفتر مطالعات هوا

آنچه در این مقاله مورد توجه است عبارت است از تعیین نرخ وقوع رویداد از کار افتادن موتورها در پرواز برای حاملان هوایی . چنانچه این کمیت به طور غیر عادی بالا باشد، از جنبة ایمنی هشداری برای سلامت پرواز است و این امر می تواند بنا به عللی از جمله شرایط عملیاتی حاد و دشوار، برنامه های تعمیر و نگهداری ضعیف و غیره باشد . تعیین این نرخ مستلزم تخمین نرخ از کار افتادن موتور در پرواز برای حامل هوایی مورد نظر و سایر حاملان هوایی است که از موتورهای یکسان استفاده می کنند . به این منظور 3 برآوردکننده برای هر حامل هوایی و گروه موتور به کار می رود : بیشینة درست نمایی، بیز تسلسلی و بیز تج ربی؛ و سپس نتایج را با یکدیگر مقایسه می کنیم . از این محاسبات نتیجه می گیریم که برای تخمین نرخ از کار افتادن موتور در اثنای پرواز روی مقیاس زمان، تخمین های بیز تسلسلی و بیز تجربی بر برآوردهای بیشینة درست نمایی مرجح است زیرا در مقایسه با برآورد بیشینة درست نمایی، تخمین های ناصفر با تغییرپذیری کمتری به دست می دهند و تخمین بیز تجربی نیز بر تخمین بیز تسلسلی مرجح است .

بیز تسلسلی، بیز تجربی، نرخ از کار افتادن موتور در پرواز، تخمین بیشینة درست نمایی، توزیع گاما، توزیع پوآسن، توزیع های مزدوج