غلامعلی خمر - استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه زابل
ابوالفضل سرداری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه زابل

بدون تردید سلامت و توسعه ارتباط تنگاتنگی بایکدیگردارندوبرخورداری ازسلامت جسمی روانی واجتماعی ازحقوق مسلم فردی واجتماعی است و داشتن جسم وروح سالم یکی اززیربناهای مهم توسعه همه جانبه هرجامعه ای راتشکیل میدهد توسعه وگسترش شهرنشینی وروند افزایش جمعیت شهری مسئله استفاده بهینه ازمنابع حفظ محیط زیست وزمین های کشاورزی جلوگیری ازالودگی منابع آب واستفاده ازانرژیهای سالم و تجدید پذیر را بااهمیت تر می نماید عوامل زیست محیطی که بیشترین تاثیر را برسلامت دارند درجای خود فشارهای زیادی را برمحیط زیست اعمال می کنند این تاثیرات ازطریق عواملی مثل رشدجمعیت توزیع نامتناسب منابع الگوهای مصرف توسعه صنعتی و اجزا توسعه اقتصادی ارزیابی میشوند بطورکلی کیفیت محیط زیست یک عامل تعیین کننده بطور مستقیم وغیرمستقیم برسلامت انسان است اختلال درطبیعت و تخریب محیط زیست یک عامل بسیارموثر درکاهش سطح سلامت و کیفیت زندگی و مانع سخت درروند توسعه پایدار است نقش سلامت ازدوجنبه اهمیت دارد تاثیر سلامت به عنوان عاملی برای تحقق توسعه پایدار و تاثیر توسعه پایدار درارتقای سلامت نتیجه آن که داشتن افراد سالم ضمانت پرورش جامعه سالم دراینده و اساس توسعه پایداراست و بایستی اقدامات بهداشتی برمبنای سلامت سیاستهای متناسب درتمام سطوح اعم ازمحلی ملی منطقه ای و جهانی صورت پذیرد

شهر ، سلامت ، شهرسالم ، توسعه پایدارشهری