آزیتا رجبی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی
مهدی بروجردی - دانشجوی دکتری رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری

بسیاری از محققان دین اسلام را یک دین شهری می دانند که در آن اعمال دست جمعی بر اعمال بصورت فردی ارجحیت دارد. با توجه به اینکه در دین مبین اسلام تقوا تنها منبع ارزیابی است، اما بطور گسترده ای مورد پذیرش می باشد که بهتر است آموزش اسلام در یک محیط شهری انجام شود و از این رو جای تعجب نیست که تأکید خاص اسلام درشکل و طراحی شهرهای ساخته شد ، عملکردی برای یاسخگوئی بیشرر به نیازهای اجتماعی اقتصادی وفرهنگی جامعه شهری می باشد.

دین شهری، دین مبین اسلام، تقوا ، محیط شهری