فاطمه بابائی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور
محمدهادی معظم - استادیار، گروه مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات، دانشگاه پیام نور

در طراحی برنامه های کاربردی و الگوریتم های شبکه های حسگر بی سیم کاهش مصرف انرژی و افزایش طول عمر شبکه یک موضوع اساسی می باشد. فاصله ارتباطی طولانی بین سنسورها و ایستگاه مرکزی (BS) در یک شبکه حسگر بی سیم انرژی زیادی را مصرف می کند و همچنین طول عمر شبکه را کاهش می دهد. از آنجا که خوشه بندی می تواند نیازمندی مصرف انرژی را برای شبکه های حسگر بی سیم کاهش دهد، ایجاد کنترل روی تعداد و مکان سرخوشه ها و همچنین اندازه خوشه ها از نظر تعداد اعضا همواره به عنوان یک چالش مطرح بوده است. در این مقاله با استفاده از یک کاربرد نامتعارف از تبدیل فوریه روی مکان گره ها و همچنین انرژی آنها، تعداد و محل سرخوشه ها را به شکل بهینه مشخص کرده و سپس با استفاده از الگوریتم ژنتیک بهینه حالت از خروجی تبدیل فوریه را تعیین می کنیم که یک روش نو می باشد. معیار برازش بر اساس حداقل انرژی مصرف شده گره های شبکه در طی هر دوره از عملیات ارسال داده خواهد بود که منجر به ایجاد تعادل در مصرف انرژی شبکه و در نتیجه طولانی تر شدن عمر شبکه می شود

شبکه های حسگر بی سیم، تبدیل سریع فوریه، الگوریتم ژنتیک، خوشه بندی