علی اصغر شال بافیان - عضو هیات علمی دانشگاه سمنان
زهرا ادیبی سده - کارشناسی ارشد مدیریت جهانگردی گرایش برنامه ریزی توسعه
فاطمه مرادی قشلاقی - کارشناسی ارشد مدیریت جهانگردی گرایش برنامه ریزی توسعه

دولتها به دلایل مختلفی چون پیشبرد توسعه اقتصادی، حمایت از صنایع، تأمین درآمد، ایجاد محیط باثبات اقتصادی وتأمین سایر اهداف سیاسیاش، در امور گردشگری مداخله میکنند که در این زمینه فعالیتهای دولت را میتوان در چهار گروهسیاستگذاری، برنامه ریزی، توسعه و قانونگذاری طبقهبندی کرد. ازآنجاکه سیاست، تعیینکننده مسیر است؛ از میان چهار نقش مطرحشده برای دولت، سیاستگذاری اهمیت بیشتری نسبت به سایر نقشها دارد؛ و چونکه ارائه تعریف دقیقی از گردشگریبه دلیل دخالت بسیاری از بخشهای مختلف اقتصادی دشوار است، شاهد چالشهای متعددی در زمینه توسعه خطمشی هستیم.مقاله حاضر با هدف بررسی نقش دولت در سیاستگذاری گردشگری به صورت توصیفی-تحلیلی در کشور ایران به بیان چالشها و ارایه راهکارها پرداخته است. یافتههای تحقیق نشان میدهد که موانعی چون فقدان استراتژی مشخص توسعه در بلندمدت،تعدد مراکز تصمیمگیری در حوزه گردشگری، ناکارآمدی مدیریت دولتی، ضعف ساختار سازمانی، فقدان نهادهای مستقل مدنی و سازکارهای نظارتی موجب ضعف سیاستگذاری در ایران گشتهاند و همچنین لازم به ذکر است با توجه به ماهیت شکننده روابطی که بین اعضای بخشهای مختلف گردشگری وجود دارد، حکومت باید به چیزی بیش از تدوین خطمشی بپردازد

سیاستگذاری، گردشگری، دولت