توسعه گردشگری بر مبنای الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت

گردشگری در قالب یک پدیده اجتماعی اکنون محور بزرگترین حرکت و جابهجایی انسانها در جوامع مختلف است و به عنوان بزرگترین قدرت اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی جهان محور ابراز هویت برای جوامع میزبان و میهمان قرار گرفتهاست. صنعت گردشگری، بستر اصلی ساماندهی، اجرا و انجام این نوع فعالیتهاست که با مؤلفههای ششگانه خود اعم از جاذبه ها، حملونقل، اقامت، پذیرایی، خرید و خدمات اختصاصی تبدیل به بخش مهمی در اقتصاد کشورهای میزبان شده وگروههای میهمان نیز در قالب این مؤلفهها، رفتار و هزینه میکنند. هر یک از کشورها بر حسب منابع، استعدادها و سیاستهایکلان خود با پدیده گردشگری و استفاده از این صنعت و کارکردهای آن مواجه میشوند. نظام جمهوری اسلامی در سیاست- دارد که - الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت های کلان توسعه نظام اجتماعی ایران تصمیم به تعریف پاردایمی خاص با عنواناصول پایهای و جهتگیریهای آن با توجه به اسناد فرادستی اعم از قانون اساسی، سند چشمانداز بیست ساله توسعه وسیاستهای رهبری نظام، توسط مرکزی به همین نام مشخص شدهاند. مسأله اصلی در این مقااله این است که با توجه بهارایه شده است، فرآیند توسعه – الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت محتوا و ماهیت آنچه که تا کنون تحت عنوان پیشنویس پدیده گردشگری و تلاش برای تحقق و گسترش این صنعت در ایران چگونه تحلیل و ارزیابی میگردد؟ و رابطه اصول پایهای و جهتگیریهای این الگو با توسعه صنعت گردشگری چگونه تبیین میشود؟ با ملاحظه چند نکته ضروری در خصوص عنوان ومتن الگو، اصول پایهای، ارزشها، اهداف و جهتگیریهای هشتگانه مطرح در الگوی مذکور و مناسبات آن با پدیده گردشگریبر حسب مؤلفههای ششگانه این صنعت مورد بررسی قرار میگیرد. با فرض معانی معمول و مفاهیم علمی رایج در جامعه، برنامه ریزی برحسب الگوی مذکور، مغایرتی با توسعه گردشگری در ایران ندارد و در بسیاری از موارد موجبات برهم کنشی و توسعه آن را نیز فراهم میکند.

Keywords:

الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت , توسعه گردشگری , مؤلفههای اصلی صنعت گردشگری , جهتگیریهای الگو , کارکردهای صنعت گردشگری