آزاده نظیف - دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
سیدسعید حسینی - دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

فلزات سنگین یکی از خطرناکترین آلایندهها در پسابهای صنعتی میباشد، از اینرو هدف اصلی در تصفیهی پساب، بهبود بخشیدن کارایی غشاء بمنظور حذف این نوع از آلایندهها میباشد. توسعهی روشهای کارآمد برایافزایش کارایی این فناوری ضروری میباشد. پلیسولفون جزء آن دسته از پلیمرهایی است که به دلیل ویژگیهایی مثل مقاومت گرمایی، شیمیایی و فیریکی مناسب و ... انتخاب مناسبی برای ساخت غشاء میباشد. اما به دلیلاهمیت بالا بودن شار جریان و کاهش گرفتگی غشاء در تصفیهی پساب و با توجه به ماهیت آبگریز بودن این پلیمر در صورتی که برای این فرایند مورد استفاده قرار بگیرد نیازمند اصلاحاتی است که به بهبود خاصیت آبدوستی آنکمک کند. در این تحقیق به بررسی روشهایی مثل ترکیب با پلیمرهای آبدوست، افزودن نانوذره و ... پرداخته میشود که پلیسولفون را پلیمر مناسبی برای ساخت غشاء در فرایند تصفیهی پساب میکند و میزان دفع و شار جریان تراوا را تا حد مناسبی بالا میبرد

فلزات سنگین، اصلاح پلیسولفون، نانوذره، نانو تیوب