جواد امجدی - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه ارومیه
حسین برزین - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی و مدرس دانشگاه پیام نور اردبیل
جمال معمر - دانشجوی دکتری برنامه درسی دانشگاه تهران
عادل علی پور - دانشجوی دکتری برنامه درسی دانشگاه خوارزمی تهران

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین هوش هیحانی با رضایت شغلی و خلاقیت و نوآوری و نقش میانجی رضایت شغلی در رابطه بین هوش هیجانی و خلاقیت و نوآوری در بین کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان آذریایجان غربی می باشد. نمونه آماری این تحقیق 186 نفر کارمند بودند که به روش تصادفی انتخاب شده بودند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از برخی تکنیک های آمار توصیفی شامل: میانگین، انحراف استاندارد، درصد، فراوانی و از آمار استنباطی شامل: ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و همبستگی تفکیکی استفاده شده است. نتایج نشان داد که هوش هیجانی به طور مثبت و معنی داری با رضایت شغلی (0/05>p , و r=0/20) و خلاقیت و نوآوری (0/01>p و r=0/24) رابطه دارد. رابطه مثبت و معنی داری بین رضایت شغلی با خلاقیت و نوآوری وجود دارد (0/01>p و r=0/30) . هوش هیجانی پیش بینی می کند رضایت شغلی و خلاقیت و نوآوری را و همچنین می توان مقدار خلاقیت و نوآوری کارکنان را با افزایش رضایت شغلی آنها افزایش داد. نتایج حاصل از همبستگی جزئی نشان داد سطح بالای هوش هیجانی از طریق افزایش رضایت شغلی کارکنان موجب افزایش خلاقیت و نوآوری آنان می گردد. در نتیجه رضایت شغلی نقش میانجی در رابطه بین هوش هیجانی و مؤلفه های آن با خلاقیت و نوآوری کارکنان ایفا می کند.

هوش هیجانی، رضایت شغلی، خلاقیت و نوآوری، کارکنان آموزش و پرورش