اثر بخشی آموزش مهارتهای اجتماعی با رویکرد اسلامی بر کاهش پرخاشگری کلامی دانش آموزان مقطع متوسطه

پژوهش حاضر به بررسی اثر بخشی آموزش مهارتهای اجتماعی با رویکرد اسلامی بر کاهش پرخاشگری کلامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر یزد با والدینشان پرداخته است. روش: طرح تحقیق به صورت روش نیمه تجربی پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل میباشد. نمونه گیری با استفاده از روش در دسترس صورت گرفته است. بدین صورت که پرسشنامه بر روی صد و بیست نفر که مایل به شرکت در طرح بودند اجرا شد. 30 نفر که دارای بیشترین نمره در مقیاس پرخاشگری کلامی در پرسشنامه مقیاس تکنیک اشترواس بودند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری کنترل و آزمایش قرار داده شدند. گروه آموزش در 10 جلسه 90 دقیقه ای، آموزش مهارتهای اجتماعی با رویکرد اسلامی شرکت کردند. با توجه به اینکه در پژوهش حاضر دو گروه متفاوت و مستقل از یکدیگر داریم برای حذف اثر متغیر کنترل نشده از روش تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها: تحلیل و مقایسه اطلاعات به دست آمده از پیش آزمون و پس آزمون دو گروه نشان داد که برنامه آموزش توانسته است پرخاشگری کلامی دانش آموزان مقطع متوسطه را با والدینشان کاهش دهد. نتیجه گیری: استفاده از آموزش مهارتهای اجتماعی با رویکرد اسلامی منجر به کاهش پرخاشگری کلامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه با والدینشان میشود. در نتیجه این روش به مربیان و روانشناسان به منظور بهبود روابط والد-فرزندی توصیه میشود

Keywords:

مهارتهای اجتماعی , رویکرد اسلامی , پرخاشگری کلامی , نوجوانان دختر