بررسی رابطه رضایتمندی از زندگی زناشویی با شیوه های فرزند پروری در بین والدین دانش آموزان پسر مدارس ابتدایی شهر مرودشت

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه رضایتمندی از زندگی زناشویی با شیوه های فرزند پروری در بین والدین شهر مرودشت می باشد.جامعه آماری پژوهش ،شامل کلیه والدین دانش آموزان پسر ابتدایی شهر مرودشت بوده اند که تعداد آنها در حدود 820 نفر بوده و جهت تعیین حجم نمونه ، 15 درصد از کل جامعه آماری به تعداد 120 نفر انتخاب شده اند ،که بعد از کنار گذاشتن پرسشنامه های ناقص ونامعتبر، از میان پرسشنامه های توزیع شده، داده های حاصل از پرسشنامه های 188 دانش آموز وارد تجزیه وتحلیل آماری شد . روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد . به منظور گرد آوری داده ها از دو پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و شیوه های فرزند پروری دیانا با مریند استفاده شد که روایی وپایایی آنها مورد تایید بوده است .جهت اندازه گیری و تجزیه وتحلیل داده ها از روش آمار توصیفی (محاسبه ی فراوانی ،درصد میانگین ،انحراف استاندارد ) ودر سطح آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون ورگرسیون ) با استفاده از نرم افزار spss انجام پذیرفته است. نتایج پژوهش نشان داد که بین رضایت مندی از زندگی زناشویی و شیوه فرزند پروری (آزاد گذاری واقتدار منطقی ) رابطه مثبت ومعناداری وجود دارد . اما بالعکس بین رضایت مندی از زندگی زناشویی و شیوه فرزند پروری استبدادی رابطه و معناداری وجود ندارد.