اثر بخشی آموزش گروهی شناختی رفتاری بر گرایش به اعتیاد نسبت به مواد مخدر در دانش آموزان پسر دبیرستانهای - متوسطه دوره دوم شهر رشت

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی آموزش گروهی شناختی رفتاری بر گرایش به اعتیاد به مواد مخدر در دانش آموزان پسر دبیرستانهای متوسطه دوره دوم شهر رشت انجام شده است.با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، ازکلیه دبیرستانهای متوسطه دوره دوم پسرانه شهر رشت یک دبیرستان ا نتخاب شد ؛ آنگاه از میان 14 کلاس دبیرستان، 4 کلاس سال سوم تجربی و ریاضی فیزیک ، انتخاب و از آنان پیش آزمون گرایش به اعتیاد بعمل آمد و از بین 42 نفری که در پرسشنامه گرایش به اعتیاد پایندان و عباسی(1389)، نمره بالا کسب کرده بودند، 30 نفرگزینش شد و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس روش آموزش گروهی با رویکرد شناختی رفتاری بر روی گروه آزمایش در 9 جلسه 90 دقیقه ای و در طی نه هفته اجرا شد و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. از هر دو گروه پس از پایان دوره آموزش ، پس آزمون به عمل آمد. داده های آماری به وسیله تحلیل انکوا تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش گروهی شناختی رفتاری بر کاهش گرایش به اعتیاد دانش آموزان پسر دبیرستانهای متوسطه دوره دوم شهر رشت مؤثر است (Partialη=0/47 و F(27,2)=10/49) . آموزش گروهی شناختی رفتاری موجب کاهش گرایش به مواد مخدر در گروه آزمایشی شده است.