زهرا ابراهیمی - کارشناسی ارشد رشته مشاوره توانبخشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
لادن معین - استادیار ، دکترا، رشته مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
رضا زارعی - استادیار ، دکترا، رشته مدیریت آموزش عالیف دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت

پژوهش حاضر به منظور مقایسه سازگاری اجتماعی و رضایت زندگی در مادران دارای عقب مانده ذهنی و مادران دارای فرزند عادی در شهرستان ارسنجان انجام گرفته است. روش تحقیق این پژوهش یک مطالعه علی مقایسه ای است. جامعه شامل مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی و مادران دارای فرزند عادی در شهرستان ارسنجان است حجم نمونه شامل 80 نفر است که 40 مادر دانش آموزان عقب مانده ذهنی که به صورت تصادفی ساده و 40 مادر دانش اموز عادی که به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند نمونه ها با استفاده از مقیاس سازگاری اجتماعی ویزمن و پیکل (1974) مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بین میزان سازگاری اجتماعی مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی و مادران دارای فرزند عادی در مولفه های فعالیت های روزمره فعالیت های اجتماعی و فوق برنامه روابط زناشویی و روابط خانواده تفاوت معنی داری وجود دارد ولی در مولفه های روابط خویشاوندان و روابط والدینی تفاوت معنی داری وجود ندارد همچنین بین مادران دو گروه در متغیر رضایت از زندگی تفاوت معنی داری وجود دارد.

سازگاری اجتماعی، رضایت زندگی، عقب مانده ذهنی، مادر