اثر هشت هفته تمرین استقامتی و اسید گالیک بر سطح سرمی عامل نوروتروفیک مشتق از مغز در موش های صحرایی نر مبتلا به آلزایمر

مقدمه: بیماری آلزایمر یک وضعیت فرسایش عصبی مربوط به سن میباشد که توسط کاهش تدریجی در عملکرد شناختی مشخص شده است. هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثر 8 هفته تمرین استقامتی به همراه مصرف اسید گالیک بر سطح عامل نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) در سرم موش های صحرایی ماده مبتلا به بیماری آلزایمر بود. روش شناسی: بدین منظور 70 راس موش صحرایی نر نژاد اسپراگ داولی به طور تصادفی به هفت گروه شامل(1) کنترل، (2) شم، گروه های تست: (3) اسید گالیک 50، (4) اسید گالیک 100، (5) تمرین، (6) تمرین و اسید گا لیک 50 و (7) تمرین و اسید گالیک 100 تقسیم شدند. در طی هشت هفته گروه های 5، 6 و 7 روی نوارگردان بدون شیب با سرعت 15 تا 20 متر در دقیقه به مدت 15 تا 30 دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته دویدند. همچنین به گروه های 3 و 6 روزانه به میزان 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن حیوان اسید گالیک و به گروه های 4 و 7 روزانه به میزان 100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن حیوان اسید گالیک به مدت 14 روز تزریق شد. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی توکی استفاده شد. یافته ها: یافته های این مطالعه نشان داد سطح سرمی عامل نوروتروفیک مشتق از مغز در تمام گروه های تست به طور معنی داری بالاتر از گروه شم بودند (0/05>=p). نتیجه گیری: بر اساس این یافته ها استنباط می شود که تمرین استقامتی، مصرف اسید گالیک و بخصوص ترکیب این دو باعث افزایش عامل نوروتروفیک مشتق از مغز در موش های صحرایی مبتلا به بیماری آلزایمر می شوند.

Keywords:

آلزایمر , تمرین استقامتی , اسید گالیک , عامل نوروتروفیک مشتق از مغز