تأثیر نوسازی و بهینه سازی حمل و نقل درون شهری بر مدیریت بحرانها

یکی از مسائل مهم و متعددی که رشد سریع جمعیت و شهرنشینی در دهه های اخیر در زندگی روزمره بشر ایجادنموده است حمل و نقل شهری است؛ که این مسأله در وقوع بحران های شهری و مدیریت در جریان بحران نقش بسزاییداشته و بی شک نوسازی و بهینه سازی آن از اهمیت بسیاری برخوردار است. نوسازی و بهینه سازی هم به کاهش حوادث و هم به مدیریت شرایط بعد از بروز حوادث کمک می کند. برای شناختاین کمک ها و بررسی نتایج حاصل از تحقق نوسازی و بهینه سازی بر مدیریت بحران ها، باید توجه داشت که نوسازی یعنی پایش مستمر تجهیزات و امکانات، برطرف کردن به موقع نقص ها و تعویض تجهیزات ظرف پایان عمر مفید و بهینه سازی نیز یعنی استفاده به جا و مناسب از تجهیزات با کم ترین هزینه. آنچه مسلم است از رهیافتهای علمی و توازن مدیریتی در سطح کلانشهرها، راهبردهای جدید در زمینه فناورانه بااقدامات مؤثر و بههنگامسازی آخرین دستاوردهای جوامع بشری نباید غافل بود. از جمله آنیترین اثرات این بحث، همانا تأثیر در فرایند امدادرسانی، ساز و کار پیشرفته و قابل اتکا در شرایط بحرانی و دسترسی سریع به لایههای مورد نیاز امداد ونجات در سطح شهر و جلوگیری از بروز آنارشیسم در اعمال مدیریت بحران است. چه اینکه ابزار اعمال مدیریت مؤثر درنتیجه موفقآمیز آن نقشآفرین خواهد بود. به هر حال در این پژوهش ضمن بررسی اثرات نوسازی و بهسازی حمل و نقل بر بحران های شهری، شواهد اثرگذاری مستقیم حمل و نقل شهری و مکانیسم آن در عبور از وضعیت عادی و سرعت انتقال و تبدیل آن به شرایط لازم در وضعیت بحرانی؛ پیشنهادات کاربردی و راهکار مؤثر برای مدیریت بهتر بحرانها ارائه خواهد شد

Keywords:

حمل و نقل , مدیریت بحران , نوسازی , بهینه سازی