مرتضی اکبری - عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست گروه مدیریت مناطق خشک و بیابانی

مدیریت ریسک رویکرد سیستماتیک و عملکرد مدیریت عدم قطعیت ها برای بحداقل رساندن پتانسیل آسیب پذیری خطر است و فرایندی است ترکیبی که شامل ارزیابی ریسک و تجزیه و تلحیل شدت خطرپایش طولانی مدت شاخصهای موثرانتشار و اطلاع رسانی به موقع به افراد مبتلا به واجرای استراتژیها و اقدامات خاص برای کنترل کاهش و انتقال ریسک می باشد دراین راستا وجود سیستم های پیش آگاهی بارویکرد یکپارچه دانش مردم - محور و باتمرکز برهدف نهایی یعنی کاهش اثرخطرومقاوم سازی جوامع نسبت به بلایا و کاهش فقربه عنوان یک اصل مهم مدیریتی میتواند کارامد باشد تحقیق حاضرباهدف نگرش سیستماتیک ترکیب مولفه های سخت افزار نرم افزار مغزافزر و داده درمدیریت ریسک بویژه خطرریسک بیابان زایی به عنوان یک معضل جهانی درروند تخریب زمین علاوه برپرداختن به مدلها و سیستم های موجود ترکیب و ساختاری منسجم درتوسعه سیستم های پیش آگاهی خطربیابان زایی را ا رایه مینماید نتایج نشان داد سیستم ها و مدلهای جهانی مختلفی درارتباط باارزیابی ریسک مخاطرات طبیعی سریع الوقوع و یاکندوبطئی ازجمله بیابان زایی وجود دارند مانند مدل Windisp مبتنی برنمایش و تجزیه و تحلیل تصاویر ماهواره ای و نقشه ها باتاکید برهشدار زودهنگام برای امنیت غذایی مدل DISMEDمناسب برای اندزه گیری شاخصهای تغییر اقلیم کیفیت خاک کیفیت پوشش گیاهی و ارزیابی بیابان زایی ومدل DESIREباقابلیت انجام ارزیابی انتخاب مهمترین شاخص خطربیابان زایی و هماههنگی بین گروه ها یمختلف ذینفع درهنگام بروز خطربیابان زایی .

میدریت ریسک ، سیستم های پیش آگاهی ، بیابان زایی ، استراتژی مخاطرات طبیعی