ظرفیت سازی برای کاهش خطرپذیریدر برابرزلزله با رویکرد جامعه محور

کسب و حفظ آمادگی در رویارویی با شرایط اضطراری ناشی از وقوع زلزله های آینده برای جلوگیری از تبدیل این شرایط به شرایط بحرانی، یکی از محورهای اصلی کاهش خطرپذیری لرزهای در جوامع کشورهای لرزه خیز دنیا، میباشد. واضح است که نقشاصلی در کسب و حفظ این آمادگی به عهده مردم در معرض خطر است. با توجه به تجربه حاصله از زلزله های گذشته، همواره مردم محلی اولین کمک کنندگان به آسیب دیدگان بلافاصله پس از وقوع زلزله بوده اند. در این راستا، برای ظرفیت سازی و برنامه ریزی طرح مراحل خود امدادی محلهای و مدیریت جامعه- محور سوانح پیش نیازهایی در نظر است که برخی از اصلی ترین آنها عبارت ازتوجیه مردم و دولت به ضرورت مدیریت جامعه- محور؛ آمادگی فهرست همسایگان و محله بر اساس گروه های مختلف جامعه به ویژه داوطلبان هر محله و تسهیلات موجود در آن؛ انتخاب یا ایجاد مراکز چند منظوره جامعه- محور؛ آماده نمودن برنامه های آمادگی بر اساس سناریوهای مختلف برای محله؛ و برنامه ر یزی و اجرای مانورهای آمادگی برای کسب و حفظ آمادگی میان افراد.[ ذینفع، میباشد [ 1 در راستای تحقق این اهداف، مقاله موجود به جنبه های گوناگون تقویت و ظرفیت سازی توانمندیهای جامعه در شهرهای لرزه- خیز مانند تهران پرداخته و با فرض اینکه محله های شهر یا روستا با معیاری خاص تعریف شده و مشخص میباشند، به ارائه مواردی از قبیل آماده نمودن برنامه های اضطرای برای همسایگان، تعیین نقش افراد محله برای مدیریت بحران محلهای، آموزش افراد، تهیه برنامه های عملیاتی، تشکیل گروه های داوطلب واکنش اضطراری محله و تشریح اقداماتی مؤثر که هر یک از این افراد باید پس از وقوع زلزله انجام دهند، بر اساس محتملترین سناریو میپردازد و راهکارهایی کاربردی در این راستا ارائه مینماید.نویسنده بر این باور است که راهکارهای پیشنهادی در این مقاله میتواند به مردم و همچنین تصمیم گیرندگان اجرایی در پیاده- سازی به موقع و اثربخش اقدامات مربوط به امرخودامدادی محلهای و ظرفیت سازی در جوامع برای رویارویی با بحرانهای طبیعی کمکبسزایی نماید.

Keywords:

مدیریت بحران , کاهشخطرپذیری , زلزله , ظرفیتسازی , آمادگی , جامعه محور